Απόψε βγήκε η σελήνη
στους δρόμους σαν τρελή κι εκείνη
και με δυο μάτια δακρυσμένα
μου είπε πως δεν τη ρωτάς ποτέ για μένα
Θα ’θελα να ’ξερα που να ’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μες στο κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ ένα αντίο
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα ’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πως φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Δε λέει η νύχτα να χαράξει
μα η καρδιά μου θα σε ψάξει
μες στου μυαλού μου τις κρυψώνες
εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα ’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πως φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Θα ’θελα να ’ξερα που να ’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μες στο κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ ένα αντίο
