Τ’ όνομά σου ψιθυρίζω σ’ ένα σπίτι αδειανό
πως αντέχω μακριά σου δεν μπορώ να το πιστέψω
η μορφή σου που μου λείπει μου τρελαίνει το μυαλό
του χωρισμού τη μαχαιριά πως να γιατρέψω
Σκότωμα θέλουμε κι οι δυο
κάναμε λάθος τραγικό
ο χωρισμός είναι τραύμα βαθύ
που δεν κλείνει
Σκότωμα θέλουμε κι οι δυο
κάναμε λάθος τραγικό
στο χωρισμό έχουνε πάντα κι οι δυο
την ευθύνη
Ν’ ανταμώνω τη σκιά σου κάθε βράδυ δεν μπορώ
σ’ ένα σπίτι ρημαγμένο τη σιωπή σου πως ν’ αντέξω
όλα γύρω σε θυμίζουν και βαριά μελαγχολώ
του χωρισμού τη μαχαιριά πως να γιατρέψω
Σκότωμα θέλουμε κι οι δυο
κάναμε λάθος τραγικό
ο χωρισμός είναι τραύμα βαθύ
που δεν κλείνει
Σκότωμα θέλουμε κι οι δυο
κάναμε λάθος τραγικό
στο χωρισμό έχουνε πάντα κι οι δυο
την ευθύνη
