Έτσι λέω και στο τέλος πάντα κλαίω
και απογοητεύομαι στην απουσία σου παιδεύομαι
κάθε προσπάθεια να σωθώ απ’ τη σκιά
που με τυλίγει στο ίδιο ψέμα με γυρνάει
σε καταθλίψεις καταλήγει
Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου
πάλι τρέχω να ξεφύγω απ’ τη σκιά σου
είμαι ένα με το χώμα όλα έχουν μαύρο χρώμα
Τυραννιέμαι με έχει η αγάπη κουρελιάσει
δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει
είμαι ένα με το χώμα για χατίρι σου είμαι λιώμα
τυραννιέμαι
Που θα πάει πουθενά δε σταματάει
αυτοκαταστρέφομαι το ξέρω μα δεν αντιστέκομαι
στον εαυτό μου έχω κλειστεί και όλο το κόσμο νιώθω ξένο
ούτε πεθαίνω ούτε ζω είμαι εδω και περιμένω
Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου
πάλι τρέχω να ξεφύγω απ’ τη σκιά σου
είμαι ένα με το χώμα όλα έχουν μαύρο χρώμα
Τυραννιέμαι με έχει η αγάπη κουρελιάσει
δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει
είμαι ενα με το χώμα για χατίρι σου είμαι λιώμα
Το γύρω του κόσμου κάνω στο δωμάτιό μου
στο τοίχο γράφω την κάθε μέρα που περνάει
εχω χάσει τη ψυχή μου το μυαλό τη διάθεσή μου
δε θέλω να ζω
