Είναι παράξενο το δράμα που περνάω
με την καρδιά μου δυο γυναίκες αγαπώ
με τη ζωή μου δυο υπάρξεις τυραννάω
αφού δε γίνεται στη μέση να κοπώ.
Να ξύπναγα Θεέ μου μιαν αυγή
να μην υπάρχει δίπλα μου καμία
αυτές να βγουν απ’ την καταστροφή
και η καρδιά μου απ’ την παρανομία.
Στέκω με δάκρυα μπροστά στο σταυροδρόμι
σε ποια να πάω λίγο να συλλογιστώ
μα είναι δυο κομμάτια η δική μου η γνώμη
πάω στη μια αλλά την άλληνε ζητώ.
Να ξύπναγα Θεέ μου μιαν αυγή
να μην υπάρχει δίπλα μου καμία
αυτές να βγουν απ’ την καταστροφή
και η καρδιά μου απ’ την παρανομία.
