Χρώματα του Σεπτέμβρη στην ακτή
μυρωδιές από μια άγνωστη ζωή
βιαστικά μοιάζουν να περνούν τα χρόνια
μαύρα πουλιά μου ζητούν ζωή αιώνια
Ίσως και ναααα … πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά …
Δυο στιγμές ήταν όλα φωτεινά
δυο φορές είχα τα μάτια μου κλειστά
μα το ξέρω είμ’ ένας κύκλος που γυρνά
σα φεγγάρι, σαν κομήτης σε τροχιά
Ίσως και ναααα … πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά …
Ίσως και ναααα … για ν’ ανθίσεις στη γη
για ν’ ανοίξεις φτερά …
Ίσως και ναααα … πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά …
Ίσως και ναααα … για ν’ ανθίσεις στη γη
για ν’ ανοίξεις φτερά
