Εσύ αν ήσουν οι σπουδές μου
θα είχα γίνει αυθεντία
θα ήμουν πρώτος στις δουλειές μου
και θα ‘κανα περιουσία
εσύ αν ήσουνα τ’ ακίνητα
οι μετοχές και τ’ αυτοκίνητα
θα ήμουνα life style μόνιμο εξώφυλλο
και δε θα έβρισκα καιρό για ένα παλιόφιλο
Όμως με θέλεις διανοούμενο
να έχεις κι ένα προηγούμενο
να ‘χεις να λες πως κάποιος σ’ έχει διαμορφώσει
που η αγάπη σου τον είχε ξεσπιτώσει
μα εσύ με θέλεις μεγαλύτερο
κι απ’ την ψυχή μου ό,τι καλύτερο
προτού σταθώ σαν το μαέστρο του χειμώνα σου
είσαι μωράκι μου κι εγώ ο κηδεμόνας σου
Εσύ ανέκδοτο αν ήσουν
ποτέ μου δε θα σε ξεχνούσα
προτού οι λύπες να με σβήσουν
σαν καραγκιόζης θα γελούσα
εσύ αν ήσουνα η πόλη μου
θα το ‘χα πιει το βιτριόλι μου
με τα κομμάτια του έρωτά μου για συγκόληση
θα ‘χα και μόνιμη και σίγουρη απασχόληση
