Στα μοναστήρια προσευχές, στα καπηλιά κουβέντες
και στα βαμμένα βλέφαρα γκρεμός για τους λεβέντες.
Του μήλου τα δαγκώματα αιώνιοι μπελάδες
και τα κορίτσια τα παλιά αθόρυβες μανάδες.
Ανοίγει το ζεστό ψωμί, αχνός τριανταφυλλένιος
ανοίγει και μια φυλακή, να βγει ο δικασμένος.
Τα βήματα, τα τρίμματα, του δρόμου κατακάθι,
της αγοράς τα κρίματα, του έρωτα τα πάθη.
Στη βάση του αντίχειρα το μαύρο μονοπάτι
και στην πλατεία του χωριού οι εκβολές του Ευφράτη.
Κάτω από φύλλα κίτρινα κοιμούνται καπετάνιοι
κι αυτό που χτες περίσσευε αύριο δε θα φτάνει.
