Διάβασα ιστορία εχτές, λιγάκι,
και με κλαμένα μάτια σταμάτησα να δω
τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
και τον σκέφτομαι και τραγουδώ.
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος, πες μας στρατηγέ
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Σήκωνε στον πάγκο το μπαϊράκι
και τον προσμέναν σκλάβοι μες στο Αιτωλικό
τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
τον αγωνιστή, τον αητό.
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος, πες μας στρατηγέ
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
