Όταν τραγουδάω μόνη μου τα βράδια
είναι για να πέσω στη φωτιά
είναι που μετράω πάλι τα σημάδια
απ τα σκουριασμένα σου φιλιά
Όταν τραγουδάω μόνη μου τα βράδια
είναι για να πέσω στη φωτιά
είναι που σε φέρνω μέσα στα σκοτάδια
για να σε δικάσει η μοναξιά
Ποιος μου το πληρώνει το παράλογο
την πίκρα που με λιώνει, να τη γυρεύω εγώ
Όταν τραγουδάω μόνη μου τα βράδια
σπρώχνω το μαχαίρι πιο βαθιά
για να μην ξεχάσω πόσα χτυποκάρδια
πλήρωσα γι αυτή τη ερημιά
Όταν τραγουδάω μονή μου τα βράδια
βάζω στο λαιμό μου τη θηλιά
και σε ξαναφέρνω στη ζωή την άδεια
για να σε χορτάσω μια σταλιά
Ποιος μου το πληρώνει το παράλογο
την πίκρα που με λιώνει, να τη γυρεύω εγώ
