Κάθε Κυριακή αερίζω τα χειρόγραφα
Με μικρές κραυγές ξεκινάει η εβδομάδα
Ένας μικρός διάδρομος εξόδου
Είναι το δέρμα στο στήθος σου
Ανάμεσα σε χόρτα και σιωπή
Τα μάτια σου δυο κούπες μαύρος ζεστός
ανατολίτικος καφές
Στην άχνα τους αλητεύουν τα χείλια μου
Κάθε Κυριακή.
