Γενικές προστακτικές
έλα,
πες μου,
φύγε
Το μυαλό σου τι το καις
κοίτα η πέτρα στα νερά μακριά που πήγε
Δέκα βόλτες στη σειρά
τόσο κράτησε η χαρά
για τόσο πήγε
Θέλει τη θάλασσα του ο ποταμός
το λουλουδάκι του ο γκρεμός
για να `χει μέλι.
Θέλει να την περνάς λαδομπογιά
τη μαυρισμένη σου καρδιά
που αγάπη θέλει.
Γενικές προστακτικές
μάτια, φώτα, κλείνε
με φεγγάρια μουσικές
που να γιορτάζουν τη ζωή, γι’ αυτό που είναι.
Δυο λιακάδες, δυο βροχές
κι ένα αστέρι για ευχές
κι εντάξει είναι
