Βλέμμα κενό στα μάτια μου, παράπονο στα χείλη
Και μοιάζουν όλα γύρω μου θλιμμένα και βουβά
Έγινε η απουσία σου, η πιο πιστή μου φίλη
Και από τ” αστέρια του ουρανού λείπουν τα πιο λαμπρά..
Αφού λοιπόν η αγάπη μας γλίστρησε από τα χέρια
Στον ουρανό λιγότερα θα είναι πια τ’ αστέρια
Θα ‘ναι τα δάκρυα διπλά, τα γέλια δίχως χάρη
Θα ‘χει πιο λίγα χρώματα του Αυγούστου το φεγγάρι..
Χώμα υγρό στα πόδια μου, τα χέρια στο κεφάλι
Σ’ ένα παιχνίδι εγωισμού κανένας δεν νικά
Έγινε η απουσία σου, η μόνιμη μου ζάλη
Κοιτώ τ’ αστέρια του ουρανού, μα λείπει η φωτιά..
Αφού λοιπόν η αγάπη μας γλίστρησε από τα χέρια
Στον ουρανό λιγότερα θα είναι πια τ’ αστέρια
Θα ‘ναι τα δάκρυα διπλά, τα γέλια δίχως χάρη
Θα ‘χει πιο λίγα χρώματα του Αυγούστου το φεγγάρι
