Υπάρχουν στιγμές που θες να χαθείς
στο κόσμο που ήρθες, να θες να κρυφτείς
Υπάρχουν στιγμές που βλέπεις το φως
και σκέφτεσαι μόνο, να βγεις ζωντανός
Σκοτάδι τριγύρω και νιώθω ξανά
πως έμεινα μόνος κι αυτή τη βραδιά
εικόνες που μοιάζουν μ’ αναμνήσεις παλιές
σαν βήμα που κάνω, συνέχεια στο χθες
Και θυμάμαι, θυμάμαι, χειμώνας βροχή
να στέκομαι εδώ και απέναντι εσύ
δυο μάτια θλιμμένα, ψυχές στο κενό
που θα ‘σαι, που θα ‘μαι μετά από καιρό
Και θυμάμαι, θυμάμαι, χειμώνας βροχή
να στέκομαι εδώ και απέναντι εσύ
το πόσο σε θέλω είναι κάτι απλό
μα να ξέρεις για πάντα, θα σ’ έχω εγώ
Υπάρχει ένας κύκλος κι αυτό ειν’ η ζωή
η μοίρα η δικιά μας, σπασμένο γυαλί
η σκέψη μου ορίζει, την κάθε στιγμή
γι αυτό υποφέρω και λείπεις εσύ
Θέλω να `σαι δικιά μου, το δικό μου παιδί
να είσαι ο ήλιος που φωτίζει τη γη
η αλήθεια στο ψέμα, το καλό στο κακό
θέλω πάντα για πάντα, να σ’ έχω εγώ
