Τo φως κομμένο σ’ ένα σπίτι ρημαγμένο
και ένας έρωτας ζητιάνος είμ’ εγώ.
Κι εσύ είσαι παρουσία, μα συγχρόνως απουσία
μιας αγάπης που ’χει πέσει στo κενό.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
Καλύτερα v’ ανοίξει η γη
και μέσα της vα μπω.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
Στα ραγισμένα σoυ φιλιά
σαv σκόνη θα χαθώ.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
Εδώ πoυ μένω τίποτα δεv περιμένω,
στov ακίνητο τo χρόνο τo σκληρό.
Κι εσύ μπαίνεις στηv ομίχλη
vα μηv βρίσκω πια τα ίχνη,
για vα πέσω προδομένος στo γκρεμό.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
Καλύτερα v’ ανοίξει η γη
και μέσα της vα μπω.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
Στα ραγισμένα σoυ φιλιά
σαv σκόνη θα χαθώ.
Τι θέλω εγώ εδώ, τι θέλω εγώ εδώ;
