Τι τραγούδι να σου γράψω
να ‘χεις για να τραγουδάς
πάν’ οι ώρες πάν’ οι μέρες
τα Σαββάτα κι οι Δευτέρες
όπως χάνονται οι κουβέντες
στα στενά της αγοράς.
Κι εσύ ‘σαι πολιτεία
που σε ψάχνω μες στο χάρτη
κι εγώ ‘μαι φυλλαράκι
μες στις παγωνιές του Μάρτη.
Πάνω στο χαρτί απλώνει
ένας μαύρος ουρανός
το παράπονο με πιάνει
και σου γράφω με μελάνι
η ζωή είναι καράβι
κι ο καιρός κατακλυσμός.
