Σ’ ένα χαρτί όλες οι πληγές
τις έγραψα για να ’ναι καθαρές
με κόκκινο βάζω αυτές που έχω από σένα
Έχω γεμίσει πολλές σελίδες
κι εσύ μου λες να έχω ελπίδες
ν’ αγαπηθούμε απ’ την αρχή
δε θα τ’ αφήσω να συμβεί
Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ’δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα
Τ’ όνειρο τρέχει σαν το νερό
αχ και να ήταν καθαρό
δε φταις εσύ ούτε κι εγώ η μοναξιά μας φταίει
Του καθενός μας η καρδιά
άλλα τραγούδια λέει κρυφά
μη με μαλώνεις σαν παιδί
τώρα μαθαίνω απ’τη ζωή
Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ’δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα
