Τα κάρβουνα μες στην ομίχλη ήτανε ρόδα ριζωμένα στην καρδιά σου, κι η στάχτη σκέπαζε το πρόσωπό σου κάθε πρωί.
Μαδώντας ίσκιους από κυπαρίσσια, έφυγες το άλλο καλοκαίρι, έφυγες το άλλο καλοκαίρι.