Άλλη μια φορά
με κοιτάς κι εγώ νιώθω σαν ξένη,
δεν είμαι νησί,
είμαι έρημος είμαι η Ελένη.
Μια του κλέφτη που ‘ρθε απ’ τη Βαγδάτη,
και μια έρωτες γεμάτη Ανατολή,
μια κι είναι η αγάπη μου φευγάτη,
και μια, κάποια τρέλα που `χα από παιδί.
Άλλη μια φορά
μου ζητάς και δεν έχω να δώσω,
δεν είμαι ζωή,
είμαι χρόνος και πάω να τελειώσω.
