Πήγαινα
με το σώμα αγκαλιά
με το σώμα μου μόνο εξηγούσα.
Πήγαινα
κι εξηγούσα τον άνθρωπο
πως να διαλέγει βουνά…
Πήγαινα
και τα μάτια στην πλάτη
αχ, τα μάτια στην πλάτη γυρνούσα.
Πήγαινα
και στους ώμους τα βλέφαρα
ζωγραφισμένα ανοιχτά.
Αχ, να σε δω
να πηγαίνεις αντίθετα πια.
Αχ, να σε δω
ν’ ανεβαίνεις δικά σου βουνά.
Να σε βλέπω
και τα μάτια να ζητάνε να γίνουν πουλιά.
Να σε βλέπω
μα το σώμα να πηγαίνει αντίθετα πια…
Πήγαινα
και τα μάτια στην πλάτη
αχ τα μάτια στην πλάτη γυρνούσα.
Πήγαινα
και στους ώμους τα δάκρυα
τα δάκρυα ποτάμια ανοιχτά.
