Σ’ έναν τόπο που όλα μου πάνε στραβά
που κανείς δε με κάνει περήφανο πια
το μυαλό μου πηγαίνει σε κάποια παιδιά
στα παιδιά που μου ‘δωσαν ελπίδα ξανά
Υποκλίσου Ελλάς
στα παιδιά της φωτιάς
στα παιδιά που γεννάς
στα παιδιά που ξεχνάς
Σ’ έναν τόπο που μοιάζει με έρημη γη
το παρόν θα ξεχάσω που αιμορραγεί
και το χέρι θα σφίξω σε κάποια παιδιά
που μονάχα εκείνα μου `δωσαν χαρά
Υποκλίσου Ελλάς
στα παιδιά της φωτιάς
στα παιδιά που γεννάς
στα παιδιά που ξεχνάς
