Πάλι σε φέραν στον ιδρώτα μουσκεμένο, αλίμονο,
πόνου ουρλιαχτό ζωγράφιζες μέσα στα μάτια επίμονο,
αίμα ξερό στις φλέβες σου και πείνα μες στο βλέμμα,
τρόμου χαρά για συντροφιά και η αλήθεια να `ναι ψέμα.
Στο λούκι και γι’ αντάλλαγμα μια πρέζα ή τη ζωή σου,
για τζούρα δίνεις το τζουρά, πουλάς και την ψυχή σου,
λιώμα ζωή, μπάζεις παντού, καμένο πια τσιγάρο,
κι εσύ στο τέρμα μ’ ένα γεια, κλειδιά δίνεις στο Χάρο.
Ήπιες τα όνειρα με μιας και χάθηκες στη λήθη σου,
πρώτη φορά γύρω σου φως και έφυγες για το ταξίδι σου,
κλείνει τα μάτια η ζωή κι εσύ περνάς στη νύχτα σου,
κι αυτή που σ’ έφερε στη γη σου λέει `’Καληνύχτα σου `’.
Στο λούκι και γι’ αντάλλαγμα μια πρέζα ή τη ζωή σου,
για τζούρα δίνεις το τζουρά, πουλάς και την ψυχή σου,
λιώμα ζωή, μπάζεις παντού, καμένο πια τσιγάρο,
κι εσύ στο τέρμα μ’ ένα γεια, κλειδιά δίνεις στο Χάρο.
