Έβλεπα φωτιές τη γη τριγύρω μου καμμένη
Έβλεπα βροχές ανθρώπους να `ναι διψασμένοι
Έβλεπα καημούς πρωί τις πόρτες να χτυπάνε
Έβλεπα τρελούς στον ήλιο πέτρες να πετάνε.
Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω.
Έβλεπα μικρούς νύχτα να γίνονται μεγάλοι
Έβλεπα τρανούς μες στη μιζέρια και το χάλι
Έβλεπα νεκρούς να τρέχουνε για να σωθούνε
Έβλεπα θεού, να κλαίνε πριν να σταυρωθούνε.
Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω.
Έβλεπα παιδιά να `ναι τριαντάφυλλα κομμένα
Έβλεπα ζωές στ’ αζήτητα στα πεθαμένα
Έβλεπα εχθρούς μαζί στου τζόγου το παιχνίδι
Έβλεπα φτωχούς να τραγουδάνε Καζαντζίδη.
Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω.
