Είχες το πρόσωπο χλωμό και παγωμένο
είχες το πρόσωπο χλωμό και μαχαιριά έναν καημό
στο πρόσωπό σου χαραγμένο
Παιδί της ασφάλτου και εσύ σαν και μένα
περβόλια γυρεύεις κι είναι όλα καμένα
Είναι τα χείλη μου σταχτιά και νεκρωμένα
είναι τα χείλη μου σταχτιά και στάχτη μέσα στη ματιά
τα όνειρά μας τα χαμένα
Παιδί της ασφάλτου και εσύ σαν και μένα
περβόλια γυρεύεις κι είναι όλα καμένα