Στις τρεις χαράματα Ομόνοια
σαν σ’ ένα όνειρο θολό
γωνιά και στέκεις
ακούς κυνηγητό
κάτι σαν “τρέχτε” φονικό
Γωνιά και στέκεις κάτι σαν φονικό
η γύρνα πίσω σ’ αγαπώ
Στις τρεις χαράματα Ομόνοια
Hellas Hotel στην Αθηνάς
γεια, πόσο πάει
και όχι πως θες να πας
κι όμως ρωτάς ξαναρωτάς
γεια, πόσο πάει
και όχι πως θες να πας
έτσι με κάποιον να μιλάς
Στις τρεις χαράματα Ομόνοια
την ώρα που όλα είναι κλειστά
σαν φως αστράφτει κι ας μην υπάρχει πια
εκείνη σου χαμογελά
σαν φως αστράφτει κι ας μην υπάρχει πια
εκείνη γίνεται αγκαλιά
