Φέρνει βροχή και τα πουλιά στα χαμηλά πετάνε
και τα δικά σου βήματα στο πουθενά με πάνε
Με σκέρτσα και ψευτιές μεθάς στα λούνα παρκ του πόνου
κι όλο μου λες πως στη ζωή όλα είναι θέμα χρόνου
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μην το ρωτάς που πάει τ’ αγέρι
ούτε εκείνο το αλητάκι
στου πάρκου το υγρό παγκάκι
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μα ό,τι ο χρόνος και να φέρει
μη νικηθείς πριν απ’ την ήττα
μη νυχτωθείς πριν απ’ τη νύχτα
Στα πεζοδρόμια της βροχής στεγνώνουν οι αισθήσεις
στην πιάτσα ο φόβος πειρατής πουλάει παραισθήσεις
Ουράνια τόξα κυνηγώ πίσω από ίσκιους τρέχω
σαν της φωνής σου την ηχώ σε σένα επιστρέφω
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μην το ρωτάς που πάει τ’ αγέρι
ούτε εκείνο το αλητάκι
στου πάρκου το υγρό παγκάκι
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μα ό,τι ο χρόνος και να φέρει
μη νικηθείς πριν απ’ την ήττα
μη νυχτωθείς πριν απ’ τη νύχτα
