Λοιπόν τι κάνουμε εδώ
και πότε θ’ αλλάξει ο κόσμος.
Όμως απόψε βιάζομαι απόψε
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της
ν’ ακουμπήσω μια μικρή ανεμώνη.
Α, ωραίο Α, ωραίο
να ‘σαι μοναχός
να ‘σαστε δυο,
να ‘μαστε όλοι να ‘μαστε όλοι.
Α, ωραίο Α, ωραίο
να ‘σαι μοναχός
να ‘σαστε δυο,
να ‘μαστε όλοι
να ‘μαστε όλοι.
