Gidiyorum yine bu şehirden
Ayaklarım geri geri
Tekerlekler almış başını
Dönüyor, donüyor
(Φεύγω πάλι απ’αυτή τη πόλη,
βαδίζοντας προς τα πίσω.
Πήραν μπρος οι τροχοί,
γυρίζουν γυρίζουν)
Με το ίδιο βήμα θα γυρίσω
Με κείνο που έφτανα συχνά
στην πόλη αυτή, που τώρα ξανά
πάω πίσω, πουθενά
Τον ίδιο δρόμο θα γυρίσω.
Mονάχη όπως γυρνάει κι γη.
Γραμμές θολές.
κι οι ρόδες τρελές.
κι όλο πίσω πάω, λες
Sanki bütün büyük aşkların ortak kaderi
Ah beni en çok bu kahrediyor
(Και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο
είναι αυτή η κοινή μοίρα για όλους τους μεγάλους έρωτες)
Κρύβει γκρεμούς, μ’ ακούς;
πάντα του έρωτα η στροφή
άπιαστους σφυγμούς
και καταστροφή
Ah beni beni
Vah beni beni
Nerelere gideyim, nasıl edeyim
Al beni beni
Sar beni beni
Saramazsan eğer körfeze bırak
Gurup ile soneyim
(Αχ! Εμένα τη φτωχή, αχ!
Εμένα, που να πάω, τι να κάνω.
Πάρε με, εμένα. Αγκάλιασε με.
Κι αν δεν μπορείς άσε με στης θάλασσας τον κόρφο
να σβήσω με το δειλινό.)
Αχ δεν ωφελεί
να’ ρθει η Ανατολή
Πρέπει να φύγω πριν
Πριν σε ποθήσω πιο πολύ
Αχ καρδιά φτωχή
Στην αγκαλιά του χτες
έμοιαζα με βροχή
και μ’ έπινε όλη η γη
