Τις νύχτες αν ερχόμουν μαζί σου,
μας έβρισκε η ανατολή
ήταν γλυκιά και ωραία η μορφή σου
αχ, ανάσταση το φιλί, το φιλί.
Αγαπημένη στην ποταμιά
με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά
με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά
είμαι μονάχος σαν καλαμιά, σαν καλαμιά.
Της ερημιάς τα χρόνια μετράω
κι όπως παλιά να ‘ρθεις λαχταρώ
δρόμους γιαλούς και χώρες περνάω
μα, δεν μπορώ να σε βρω,
να σε βρω.
Αγαπημένη στην ποταμιά
με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά
με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά
είμαι μονάχος σαν καλαμιά, σαν καλαμιά.
