Αν δεις αγάπη μείνε
μου είχες πει μα φεύγεις
και όλο έρχεσαι ξανά
Κουράστηκα ν’ αντέχω
κι από σένα απέχω
χίλιους κόσμους μακριά
Μια σ’ ακούω να γελάς
μια να κλαις και να πονάς
σ’ ότι κι αν σκεφτώ
εσύ θα περισσεύεις
Δε σε πιάνω πουθενά
ούτε θέλω τελικά
σαν δυο σώματα σ’ αντίθετη τροχιά
Ο δρόμος δε τελειώνει
στου χρόνου το ταξίδι
κύκλους κάνει όπως εσύ
Μα εγώ γι’ αλλού πηγαίνω
σε δίχτυα πια δε μένω
θα με χάσεις στη στροφή
Μια σ’ ακούω να γελάς
μια να κλαις και να πονάς
σ’ ότι κι αν σκεφτώ
εσύ θα περισσεύεις
Δε σε πιάνω πουθενά
ούτε θέλω τελικά
σαν δυο σώματα σ’ αντίθετη τροχιά
