Πάλι κι απόψε σ’ αναζήτησα τρελά
κι ήταν τα όνειρα πικρά κι απελπισμένα
Πάλι δεν ήρθες στη δική μου αγκαλιά
κι έμεινε η νύχτα μου μισή χωρίς εσένα
Είναι βράδια που σκοτώνουν το μυαλό
δε σ’ αγγίζω και δε σ’ έχω κι όμως είμαι εδώ
είναι βράδια σαν μαχαίρια που πληγώνουν την καρδιά
που ρωτάω παντού για σένα μα δεν είσαι πουθενά
Τώρα το ξέρω πως ποτέ δε θα σε δω
κι ας λένε η ελπίδα πως πεθαίνει τελευταία
Ξέρω δε θα ’ρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ
κι αυτή η αγάπη θα χαθεί μετά από μένα
Είναι βράδια που σκοτώνουν το μυαλό
δε σ’ αγγίζω και δε σ’ έχω κι όμως είμαι εδώ
είναι βράδια σαν μαχαίρια που πληγώνουν την καρδιά
που ρωτάω παντού για σένα μα δεν είσαι πουθενά
