Η βροχή δεν πέφτει σε σταγόνες
τα λεπτά φαντάζουνε αιώνες
η καρδιά μετράει λάθος σκέψεις
τώρα που έφυγες
Το πρωί σκοτάδι αντικρίζει
σ’ ένα γέλιο η ψυχή δακρύζει
κι η φωνή δεν βγαίνει να μιλήσει
τώρα που έφυγες
Τώρα που έφυγες εγώ θα μείνω
σ’ ότι σκότωσες ψυχή θα δίνω
τι κι αν έχεις βρει αγάπη άλλη
και με προσπερνάς
Τώρα που έφυγες φωτιά θ’ανάψω
μες στη σκέψη μου θα σε φυλάξω
και το ξέρω μέσα σου εμένα πάντα θ’ αγαπάς
Απ’ τη δύση ανατέλλει ο ήλιος
ο εχθρός καλύτερος μου φίλος
και στις φλέβες δεν κυλάει αίμα
τώρα που έφυγες
Το πρωί σκοτάδι αντικρίζει
σ’ ένα γέλιο η ψυχή δακρύζει
κι η φωνή δεν βγαίνει να μιλήσει
τώρα που έφυγες
Τώρα που έφυγες εγώ θα μείνω
σ’ ότι σκότωσες ψυχή θα δίνω
τι κι αν έχεις βρει αγάπη άλλη
και με προσπερνάς
Τώρα που έφυγες φωτιά θ’ ανάψω
μες στη σκέψη μου θα σε φυλάξω
και το ξέρω μέσα σου εμένα πάντα θ’ αγαπάς
