Κι απόψε καίγομαι
και με τρελαίνουνε οι αναμνήσεις,
δικά σου πράγματα,
που μου φωνάζουνε δε θα γυρίσεις.
Που να είσαι τέτοια ώρα,
που με κομματιάζουν όλα, που;
Που γυρνάς, κι εγώ πεθαίνω
σαν καρδιά σε σώμα ξένο, που;
Κι απόψε πνίγομαι
κι απ’ το παράπονο και από την πίκρα.
Φριχτό μαρτύριο,
βασανιστήριο αυτή η νύχτα.
Που να είσαι τέτοια ώρα,
που με κομματιάζουν όλα, που;
Που γυρνάς, κι εγώ πεθαίνω
σαν καρδιά σε σώμα ξένο, που;
