Τι είν’ αυτό που με κρατάει
μες στα χέρια σου δεμένο;
Κάποια ώρα θα με βρούνε
απ’ τη ζήλια σκοτωμένο.
Απορώ πως μπορώ
δίπλα σου να μένω.
Απορώ πως μπορώ
να σε υπομένω.
Απορώ, απορώ, απορώ.
Ψεύτικα με αγκαλιάζεις
όταν μου μιλάς γι’ αγάπη,
λες και παίζουμε ένα δράμα
και οι δυο σ’ ένα κρεβάτι.
Απορώ πως μπορώ
δίπλα σου να μένω.
Απορώ πως μπορώ
να σε υπομένω.
Απορώ, απορώ, απορώ.
