Ήσουνα ήλιος κι έγινες χιόνι
ήσουνα ξαστεριά
άνεμος ήρθες κι έφερες σκόνη
κι έφερες παγωνιά
Σ’ ένα μπαλκόνι όλη τη νύχτα
το δρόμο να κοιτώ
να περιμένω να ξημερώσει
μόνη μου δεν μπορώ
Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ’ αγαπάς
Ξέρεις να κρίνεις κι όχι να δίνεις
ξέρεις να μου ζητάς
κι όταν στο τέλος μόνος σου μένεις
εδώ ξαναγυρνάς
Κι ότι μου φέρνεις πίσω το παίρνεις
δικό σου το κρατάς
όσο κι αν ξέρεις ένα δεν ξέρεις
εμένα ν’ αγαπάς
Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ’αγαπάς
