Θέλω να ’ρθω, μα ο καημός δε μ’ αφήνει,
δρόμος στενός η καρδιά σου και κλείνει.
Και η αγάπη μ’ αγάπη δε μοιάζει,
είναι καρφί που στον τοίχο σκουριάζει.
Θέλω να ’ρθω, μα φοβάμαι, φοβάμαι.
Έτσι κι αλλιώς πάλι μόνη μου θα ’μαι.
Θέλω να ’ρθω κι η λαχτάρα με καίει,
όμως “μην πας” κάτι μέσα μου λέει.
Κι έτσι σκυφτή μένω εδώ καρφωμένη,
στης ερημιάς μου την πίκρα δεμένη.
Θέλω να ’ρθω, μα φοβάμαι, φοβάμαι.
Έτσι κι αλλιώς πάλι μόνη μου θα ’μαι.
