Πρώτη μέρα της μοναξιάς μου
τι σου ’χω φταίξει όλο ρωτώ
κι όλα τα λάθη σου να τα πληρώνω
τώρα εγώ
Δεύτερη μέρα της μοναξιάς μου
πάλι η φωνή σου απ’το τηλέφωνο
μου λέει πως κάνω λάθος τον αριθμό
τρίτη μέρα της μοναξιάς μου
μου λένε οι φίλοι θα την ξεχάσεις
με τον καιρό
Εσύ δεν ήσουνα που μ’ ορκιζόσουνα
πως μια ολόκληρη ζωή δε θα μ’ αρνιόσουνα
Εσύ δεν ήσουνα που μ’ ορκιζόσουνα
πως μια ολόκληρη ζωή δε θα μ’ αρνιόσουνα
Τέταρτη μέρα της μοναξιάς μου
πόρτες παράθυρα κλειστά
τα φώτα μένουν μέσα στην κάμαρα
πάντα σβηστά
Πέμπτη μέρα της μοναξιάς μου
αν είναι μέρα αν είναι νύχτα
ούτε το νιώθω ούτε με νοιάζει
ούτε ρωτώ
έκτη μέρα της μοναξιάς μου
μου λένε οι φίλοι θα την ξεχάσεις
με τον καιρό
Εσύ δεν ήσουνα που μ’ ορκιζόσουνα
πως μια ολόκληρη ζωή δε θα μ’ αρνιόσουνα
Εσύ δεν ήσουνα που μ’ ορκιζόσουνα
πως μια ολόκληρη ζωή δε θα μ’ αρνιόσουνα
