Χίλια βράδια, τόσο άδεια
με τη γεύση του τσιγάρου μες στο στόμα
Με τις λέξεις πως να παίξεις
αφού λεν πως δε σε ξέχασα ακόμα
Κι όταν σε ξένα χέρια
το σώμα μου αφήνω
όλα με σένα αγάπη μου
ακόμα τα συγκρίνω.
Μες στην ψυχή μου
το απόλυτο κενό
και στο κορμί μου
ένα πάθος δανεικό,
κανείς δεν μπόρεσε
ν’ αλλάξει τα γραμμένα
κανείς δε μ’ έκανε
να ξεπεράσω εσένα.
Πάντα ίδια τα παιχνίδια
και μ’ αδιάφορους να μπλέκω πειρασμούς,
στο σκοτάδι ψάχνω χάδι
να με σώσει απ’ τους δικούς σου τους δεσμούς
Κι όταν σε ξένα χέρια
Το σώμα μου αφήνω
όλα με σένα αγάπη μου
ακόμα τα συγκρίνω.
Μες στην ψυχή μου
το απόλυτο κενό
και στο κορμί μου
ένα πάθος δανεικό,
κανείς δεν μπόρεσε
ν’ αλλάξει τα γραμμένα
κανείς δε μ’ έκανε
να ξεπεράσω εσένα.
