Εσύ μου έλεγες θυμήσου
κι εγώ στο κύμα της φωνής σου έγινα πλοίο
και σαλπάρισα ξανά
Πήγα μακριά στα περασμένα
σε περιγιάλια ξεχασμένα
όμορφα χρόνια δεν υπήρχαν πουθενά
Τι τα θέλεις λοιπόν
είναι το παρελθόν
ένα κύμα που χτύπησε άγριο
Και το σήμερα να μια πληγή που πονά
μίλησέ μου λοιπόν για το αύριο
Εσύ μου έλεγες θυμήσου
κι εγώ ταξίδεψα με πλοίο τη φωνή σου
στην ανάμνηση ξανά
Και είδα παντού μόνο σκοτάδια
νεκρές ελπίδες και ναυάγια
όμορφα χρόνια δεν υπήρχαν πουθενά
Τι τα θέλεις λοιπόν
είναι το παρελθόν
ένα κύμα που χτύπησε άγριο
Και το σήμερα να μια πληγή που πονά
μίλησέ μου λοιπόν για το αύριο
