Αύριο μπορεί
να μου δηλώσεις ότι πια δε μ’ αγαπάς
και να πεθάνω
μπορεί να φύγεις το πρωί μ’ αεροπλάνο
για να ξεχνάς
Για όσο θα με θέλεις
στο σώμα μου θα έχεις
μια πίστα για να τρέχεις
και γκάζι να πατάς
Για όσο θα με θέλεις
στα άσπρα σου σεντόνια
θα παίζουμε με πιόνια
και πάντα θα νικάς
Αύριο μπορεί
να με τυλίξεις σ’ ένα πρόχειρο χαρτί
να με πετάξεις
μπορεί “αντίο” σ’ ένα τοίχο να μου γράψεις
χωρίς γιατί
Για όσο θα με θέλεις
στο σώμα μου θα έχεις
μια πίστα για να τρέχεις
και γκάζι να πατάς
Για όσο θα με θέλεις
στα άσπρα σου σεντόνια
θα παίζουμε με πιόνια
και πάντα θα νικάς
