Όταν σε κοιτώ στα μάτια
ένα αγκάθι μ’αγκυλώνει
της σιωπής τα μονοπάτια
περπατώ μέσα στη σκόνη
Φέγγει αλλιώτικα η ζωή στο φως
αγάπη σαν κοιτάει
κι όποιοας τη βρήκε ίσως είναι τυχερός
στα χέρια αν την κρατάει
Σκέψη σαν βαρύς χειμώνας
μου παγώνει κάθε βήμα
η στιγμή του είναι αιώνας
κι η αγκάλη του το κρίμα
