Όλα γύρω θυμίζουν εσένα
και τα μάτια σου τα φλογισμένα.
Αχ, έρωτά μου βροχή,
αλήθεια μου κι ευχή,
σαν παλιά ενοχή
για μιαν αγάπη χαμένη.
Αχ, έρωτά μου καημέ
του πόθου μου αητέ
ή τώρα ή ποτέ.
Δώσ’ μου φως, του έρωτα το φως
να νιώσω σαν Θεός
ν’ ανάψει η βραδιά.
Πες μου πώς να σε ξεχάσω, πώς
που ήσουν ουρανός
και ξαστεριά.
Πόσες νύχτες χαμένες στο ψέμα
και τραγούδια με λόγια θλιμμένα.
Αχ, έρωτά μου γιορτή,
ανάσα μου κι αρχή,
δώσ’ μου εσύ την πνοή
γιατί είναι η μοίρα μου ξένη.
Αχ, έρωτά μου καημέ
του πόθου μου αητέ
ή τώρα ή ποτέ.
Δώσ’ μου φως, του έρωτα το φως
να νιώσω σαν Θεός
ν’ ανάψει η βραδιά.
Πες μου πώς να σε ξεχάσω, πώς
που ήσουν ουρανός
και ξαστεριά.
