Έλα, πριν τα χαράματα
στο δρόμο με τα θάματα.
Και κοίτα στα χαλάσματα
του νου σου τα φαντάσματα.
Στην Πειραιώς περπάτησε
και ό,τι ζήσεις, κράτησε.
Στις πεθαμένες φάμπρικες
υπάρχουν πόρτες μυστικές.
Δρόμε, το Χάρο λύγισες.
Πέρ’ απ’ τη γη μ’ οδήγησες.
Από ποια μοίρα ξέπεσες
στα πόδια μου όταν έπεσες;
Στην Πειραιώς περπάτησε
και ό,τι ζήσεις, κράτησε.
Στις πεθαμένες φάμπρικες
υπάρχουν πόρτες μυστικές.
