Περίμενα με την ψυχή
στο στόμα για να ‘ρθεις εσύ
γιορτάζουν όλοι μα εγώ
δε θα γιορτάσω αν δε σε δω
Χτυπάει η πόρτα συνεχώς
και λέω θα ‘ρθες ευτυχώς
ν’ ανοίξω τρέχω βιαστικά
πλημμυρισμένη από χαρά
Μα ήταν δυο παιδιά ξανά
μου λένε χρόνια σας πολλά
να σας τα πούμε με ρωτούν
και τα όνειρά μου ναυαγούν
Καλήν ημέραν άρχοντες
κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
να μπω στ’ αρχοντικό σας
Παραμονή κι ανήμερα
εσένανε περίμενα
γονάτισα στη πόρτα μου
και έκλεισα τα φώτα μου
Τα κάλαντα αν μου πουν ξανά
θα μου ραγίσουν την καρδιά
