Σκοτείνιασε και πάλι ονειρεύομαι
στους δρόμους του μυαλού μου φυγαδεύομαι
μα χάνονται τα ίχνη,
μηδέν ο χρόνος δείχνει,
ακόμα μια φορά που παγιδεύομαι
Η αμαρτία στο κορμί σου κρύβεται
κρυφός εχθρός η μοναξιά μου γίνεται
και σαν τσιγάρο που `χει σβήσει
την καρδία μου την πετάς,
απόψε που άλλον αγκαλιάζεις
και φιλάς.
Σκοτείνιασε και αρχίζω να σκορπίζομαι
μετρώ τις ενοχές μου βασανίζομαι
μα ζω μόνο για σένα,
κι αυτό δεν είναι ψέμα,
πως λίγη ζεστασιά, απλά δανείζομαι
