Κισσός είν’ η αγάπη μου
που πλέχτηκε, κυρά μου,
απάνω σου, και φούντωσε
μαζί με την χαρά μου.
Τυλίχτηκε στη μέση σου,
χάιδεψε τα μαλλιά σου,
ακούμπησε στα χείλη σου
κι έκλεψε τη μιλιά σου.
Κισσός είν’ η αγάπη μου
που σ’ έφερε τριγύρω,
σ’ αγκάλιασε και μέθυσα
με τ’ ακριβό σου μύρο.
Κι απλώθηκε και θέριεψε
και σκέπασε την πλάση
και τώρα, την αγάπη μου,
κανείς δε θα τη φτάσει.
