Σε ευθεία γραμμή
ώρα τρεις το πρωί
Το τιμόνι κρατώ
με το βλέμμα υγρό
Δεν μπορώ να σε δω
με σκισμένο εαυτό
Δεν μπορώ να με βλέπεις
να γέρνω
Κι ας με ξέρεις καλά
Κι ας σου λέω πολλά
Πάντα κάτι θʼ αφήνω απ’ έξω
Θα μετράω φωναχτά
μα είναι τόσα πολλά
όλα αυτά που ζητάς να παλέψω
Σε ευθεία γραμμή,
ούτε μία στροφή
Και το τέρμα μακριά
πάντα θα ʽναι αργά
Τους καημούς σου φορώ
Πάντα δίπλα σου εγώ
Πάντα εγώ που γελάς
κι ομορφαίνω
Κι ας με ξέρεις καλά
Κι ας σου λέω πολλά
Πάντα κάτι θʼ αφήνω απ’ έξω
Θα μετράω φωναχτά
μα είναι τόσα πολλά
όλα αυτά που ζητάς να παλέψω
Θα μετράω φωναχτά
μα είναι τόσα πολλά
όλα αυτά που ζητάς να παλέψω…
