Τον έρωτα ρωτάω και μόνη μου απαντάω
τα χρόνια αν λυγίζουν όποια σχέση αντικρίζουν.
Δεν ξέρω πώς κολλάνε και το γυαλί δε σπάνε
μα πάλι με φοβίζουν όταν όνειρα δε χτίζουν.
Κι εσύ του χτες δεσμώτης ανήμπορος σαν πότης
στο πανηγύρι του Αη Γιαννιού είσαι γιορτής χαρμάνι
μα δε σε λένε Γιάννη, μα δε σε λένε Γιάννη
κι έχω για σπίτι μου τη γη, τον ουρανό ταβάνι.
Δε θέλω στην αγάπη να κρύβεται το δάκρυ
κι ούτε στον πηγαιμό σου να`μαι εδώ για το καλό σου.
Το αύριο δε δίνεις μα πίσω δε μ`αφήνεις
και στις δικές μου πλάτες έχω δυο ζωές φευγάτες.
Κι εσύ του χτες δεσμώτης ανήμπορος σαν πότης
στο πανηγύρι του Αη Γιαννιού είσαι γιορτής χαρμάνι
μα δε σε λένε Γιάννη, μα δε σε λένε Γιάννη
κι έχω για σπίτι μου τη γη, τ ον ουρανό ταβάνι.
