Κυλάει το δάκρυ σαν βροχή
στο προσωπό μου
γιατί μου γκρέμισες κι απόψε
τ’ όνειρό μου
Πάνω στον πόνο μου
μου δίνεις κι άλλο πόνο
εγώ σ’ αγάπησα
μα τώρα μετανιώνω
Φτάνει πια φωνάζω και σ’ αφήνω
ίδιος με εσένα δε θα γίνω
προτιμώ μονάχος μου να μείνω
φτάνει πια
Φτάνει πια να με αργοπεθαίνεις
πάντα στο συμφέρον σου να μένεις
κι αφού πια δε με καταλαβαίνεις
έφυγα
Είσαι εκείνη που τα παντα
είχα δώσει
είσαι αυτή που την καρδιά μου
είχε προδώσει
Μα από σήμερα
σε βγάζω απ’ τη ζωή μου
δεν το αξίζεις πια
να βρίσκεσαι μαζί μου
Φτάνει πια φωνάζω και σ’ αφήνω
ίδιος με εσένα δε θα γίνω
προτιμώ μονάχος μου να μείνω
φτάνει πια
Φτάνει πια να με αργοπεθαίνεις
πάντα στο συμφέρον σου να μένεις
κι αφού πια δε με καταλαβαίνεις
έφυγα
