Ανέβηκα πολύ ψηλά στ’ αστέρια, στο φεγγάρι
κι έχω τα δυο χεράκια σου αγάπης μαξιλάρι
Ανέβηκα πολύ ψηλά που η μοίρα δε με φτάνει
κι όμως δε ζουν τα όνειρα μες στην ζωής την πλάνη
Φοβάμαι η αγάπη σου μη λείψει μια στιγμή
κι ας μου ‘χεις γίνει πόνος, μαρτύριο και πληγή
Φοβάμαι η αγάπη σου μη λείψει μια στιγμή
κι ας μου ‘χεις γίνει πόνος, μαρτύριο και πληγή
Μου λείπεις και της άνοιξης τα λούλουδα μαδούνε
χωρίς το χαμογέλιο σου πουλιά δεν τραγουδούνε
Κι αν τυραννιέμαι πάντοτε με την αμφιβολία
κοντά σου σβήνει, χάνεται κάθε μελαγχωλία
Φοβάμαι η αγάπη σου μη λείψει μια στιγμή
κι ας μου ‘χεις γίνει πόνος, μαρτύριο και πληγή
Φοβάμαι η αγάπη σου μη λείψει μια στιγμή
κι ας μου ‘χεις γίνει πόνος, μαρτύριο και πληγή