Βρέχει ο ουρανός, απόψε πάλι βρέχει,
τρέχει, το φεγγάρι τρέχει να κρυφτεί,
ένα αστέρι όμως ύπνο πια δεν έχει,
μέρα μεσημέρι πάλι υπνοβατεί.
κλαίει και πονάει και παραμιλάει
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα βροχή,
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα βροχή.
Δεν κοιμούνται κάτι αστέρια
αγρυπνούν, μας βλέπουνε
μας φωνάζουν, μας δικάζουν
άχτι που μας έχουνε.
Βρέχει ο ουρανός, απόψε πάλι βρέχει,
τρέχει, το φεγγάρι τρέχει μακριά,
η αγάπη όμως βρέχεται κι αντέχει
όσο κι αν πονάει σπάει και κολλά,
κλαίει και λυπάται, ζει για να θυμάται
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα φωτιά,
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα φωτιά.
Δεν κοιμούνται κάτι αστέρια
αγρυπνούν, μας βλέπουνε
μας φωνάζουν, μας δικάζουν
άχτι που μας έχουνε.
